Συναυλία με έργα του Μάνου Χατζιδάκι στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού

«Σαν γνήσιος στρατηγός το ’65 θέλησα να κάνω στην Ελλάδα μια επανάσταση. Αντί για τανκ, πήρα ένα παιδί – έφηβο μελαχρινό και όμορφο από την παιδική χορωδία των ανακτόρων και του είπα να τραγουδήσει. Μου λέει: «για να τραγουδήσω χρειάζομαι καινούργιους μύθους».   – Πολύ σωστά, σκέφθηκα. Και με τον Γκάτσο αρχίσαμε να κατασκευάζουμε μύθους τον έναν μετά τον άλλο, με κοπέλες που ‘χαναν τα κλειδιά από τη Θήβα, με Ιρλανδούς και Ιουδαίους που ‘ψαχναν στην έρημο για γάμους και χαρά, μ’ ευαίσθητους ληστές στην τελευταία τους στιγμή, με ένα παιδί που σφάζει φίλους κι αδελφούς γιατί ποτέ κανείς δεν του’ δώσε την σημασία την πρέπουσα, με τον Ορέστη που έγινε πουλί στο δάσος για να ξεφύγει από τη μοίρα του, μ’ ένα παιδί που έμοιαζε του Χριστού κι άλλα πολλά. Κι ο ένας μύθος έμπαινε πάνω στον άλλο κι έγιναν τόσοι πολλοί και τόσοι δυνατοί που τρόμαξε το παιδί, τρόμαξε ο κόσμος, τρόμαξε και η εταιρία που θα έβγαζε τον δίσκο. Όλοι τρομάξανε εκτός από τον Γκάτσο κι εμένα που εξακολουθήσαμε με περισσότερο πάθος την κατασκευή και σύνθεση των μύθων, ξεχνώντας εντελώς την επανάσταση που είχα προγραμματίσει» Μάνος Χατζιδάκις

Β’ ΜΕΡΟΣ: 19 ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ  ΜΙΑΣ  «ΑΛΛΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ»

Μια ενότητα ανεξαρτήτων τραγουδιών μιας «άλλης μυθολογίας» του συνθέτη, με χάρτινα φεγγαράκια που φωτίζουν παιδιά κάτω στον κάμπο, μεθυσμένα κορίτσια, οδοιπόρους, νεαρούς πρίγκιπες που νόμιζαν πως θ’ αλλάξουν τον κόσμο, και μια παρεξήγηση που δεν ξέρουμε αν δόθηκε εξήγηση ακόμη.

Καλλιτεχνική επιμέλεια : Γιώργος  Χατζιδάκις